Waarom afscheidsfotografie

Waarom Afscheidsfotografie?

Kortgeleden was ik bij de ouders die diepverdrietig afscheid moesten nemen van hun 13 jarige dochter… om het fotoboek te brengen van de moeilijkste dagen van hun leven.  Het was een ontmoeting met herinneringen, aan de uitvaart, maar ook aan zoveel meer van haar léven… en al kijkend in het boek werd letterlijk zichtbaar: “nú hebben we nog iets tástbaars.”

En na afloop kreeg ik een appje: “Je hebt een prachtig fotoboek gemaakt van de uitvaart van ons kind. Ook al is het voor ons een zwarte bladzijde, we zijn erg blij met dit fotoboek.  Deze foto mag je gebruiken als voorbeeldfoto.”

En het afscheid van een lieve man, vader en opa… zijn kleinkinderen die op hun vertrouwde manier nog even bij opa konden zijn, hem knuffelden, dichtbij hem kwamen… ontroerend dichtbij. Ja, het is afscheidsfotografie, maar vooral zijn het beelden die sprankelen van liefde, van tederheid, van verbondenheid. Het zijn de foto’s die juist ook die mooie momenten aan het afscheid wakker maken, en de verhalen omhoog halen van al die keren daarvoor. Toen opa nog leefde, ze net zo bij hem lagen als bij het afscheid. Dus tranen? Die waren er absoluut, maar warmte en samen-zijn zóveel meer.

En het afscheid van een moeder, oma, overoma en zelfs SÚPER-oma…. Ze was 100 jaar geworden. 100 jaar van herinneringen gebouwd en ze was geliefd… een dochter vertelde,  haar kleinkinderen droegen haar. En helemaal aan het einde de achterkleinkinderen op hun knietjes…. Ieder een bloem voor hun SUPER-oma… Een prachtig beeld

Afscheidsfotografie is het verhaal van het afscheid, is het verhaal van liefde, van verbondenheid, van warmte en genegenheid. Maar boven alles: van troost.